مواد رنگزای طبیعی از رنگینه هایی با ماندگاری و ثبات عالی و متوسط با ریشه ی گیاهی یا حیوانی هستند و در رنگرزی سنتی استفاده میشوند. در رنگرزی با مواد طبیعی هیچ محدودیتی وجود ندارد و استفاده از رنگ های طبیعی کیفیتی دوچندان با ثبات رنگ طولانی مدت را به همراه خواهد داشت.
در میان مواد رنگزای طبیعی برای رنگرزی فرش سجاده ای مسجد و فرش معمولی میتوان از روناس، اسپرک، نیل، گل بابونه، برگ انگور عسگری، چغندر، پوست پیاز، برگ درخت توت، وسمه، گل رنگ، گل جعفری، برگ انجیر، پوست انار، بلوط، پوست گردو، هلیله، سماق، زعفران، جا شیر نام برد که هر کدام رنگ مختص به خود یا چند رنگ را دارند.
امروزه در صنعت قالی و فرش های سجاده ای سه رنگ اصلی وجود دارد: آبی، قرمز و زرد و سایر رنگ ها ترکیب نسبت های مختلف از این سه رنگ هستند.
تجربه و تحقیقات ثابت کرده است که استفاده از رنگ های طبیعی در تولید سجاده فرش مسجد و فرش های معمولی بسیار بهتر از رنگ های شیمیایی است و نه تنها کیفیت، جذابیت و ثبات رنگ فرش یا سجاده فرش بیشتر خواهد بود بلکه ضررهای ناشی از رنگ های شیمیایی(مانند حساسیت های پوستی و تنفسی) نیز در استفاده از فرش سجاده ای و معمولی به حداقل خواهد رسید.
استفاده از رنگ های طبیعی در کنارهم ملایم بوده و هماهنگی خاصی را به طرح و رنگ سجاده فرش می بخشند.
رنگ های طبیعی به مرور زمان ثبات و درخشندگی می یابند اما رنگ های شیمیایی به مرور زمان یا در اثر آفتاب خوردگی دچار رنگ پریدگی میشوند.
استفاده از مواد طبیعی طیف وسیعی از رنگ ها را در اختیار میگذارد در صورتی که صدها ترکیب از مواد رنگی شیمیایی قادر به ساخت چنین رنگ هایی نخواهد بود. برای مثال میتوان گفت كه نور آفتاب از قرمز روناس نه تنها رنگ قرمز، بلكه رنگ زرد و آبی نیز ساطح میكند. همین موضوع در مورد آبی نیل و زرد پیاز صادق است. آبی نیل، حاوی عنصر قرمز و عنصر كوچكی از زرد است. زرد پیاز حاوی قرمز و مقدار اندكی آبی است.
